Συνεργάτες - Ζωγραφικές απόπειρες -2

Συνεργάτες, Βοηθοί σε οτιδήποτε αναλαμβάνουμε μαζί. Παιδιά, Γυμνασίου και Λυκείου, που πάντα βοηθούν, οπουδήποτε χρειαστώ βοήθεια: σε εργασίες, γιορτές, εκδηλώσεις, θεατρικά, εκθέσεις βιβλίων, στα γενέθλια του σχολείου μας, -κυρίως, που έφεραν άπειρες ασπρόμαυρες φωτογραφίες της παλιάς ζωής-.
Μπορεί να είμαστε εμείς οι δάσκαλοι, αλλά διδασκόμαστε πολλά από τα παιδιά.


6 κοπέλες, 6 από τους βοηθούς, -οι 5 από τις οποίες βοηθούσαν ήδη στην "Ηλιαχτίδα", στο εφημεριδάκι μας, όταν ήταν Γυμνασιόπαιδα-, έφεραν, πριν λήξουν τα μαθήματα, άλλη μια -από τις πολλές- προσφορά για αυτό το blog. H προθυμία τους είναι συγκινητική, γιατί έχουν και το άγχος των μαθημάτων του Λυκείου, έχουν και μένα που τους ..φορτώνομαι. :)


Σας τις παρουσιάζω:

Η μαθήτρια της Β' Δημοτικού, η Μαρία Ευαγγελοπούλου, η ζωγράφος μας!
Οι μαθήτριες της Β' Λυκείου: η Αριστέα Ζαχαράκη, η Μαργαρίτα Κομπογιάννη, η Γωγώ Κοτσιώλη και η Ζωή Κουκόσια, και η μαθήτρια της A' Λυκείου, η Ελισάβετ Κομπογιάννη, οι δεινές και ευαίσθητες αρθρογράφοι μας, αλλά και ικανότατες djs, που μου πρότειναν ωραιότατα και ποιοτικά τραγούδια για το blog μας! [το πόσα τραγούδια και βίντεος ξέρουν όλα τα παιδιά, κατάλληλα για να συνοδεύσουν κάθε εργασία, -διαθεματική, παρουσίαση του powerpoint, γιορτή, εκδήλωση-, θα εκπλαγείτε! Έμαθα πολλά. :)].



Η Μαρία Ευαγγελοπούλου ζωγράφισε κάτι που μου θύμισε έντονα το Δον Κιχώτη και το Σάντσο Πάντσα. Άλλοι μπορεί να βλέπουν 2 ιππότες που μονομαχούν για την όμορφη Δουλτσινέα τους, άλλοι μπορεί να βλέπουν ιππότες που μάχονται ενάντια στον εγωισμό και την αδιαφορία των ανθρώπων για το συνάνθρωπο και τον κόσμο μας. :)

Η έντονη κινητικότητα των μορφών και η αποφασιστικότητα στη σχεδίαση του συμπλέγματος δείχνουν το ταλέντο και το μεράκι της ζωγράφου για αυτό που αγαπά.

Μπράβο, Μαρία!

Η Αριστέα Ζαχαράκη προσέγγισε τον πίνακα του Πωλ Γκωγκέν, "Arearea", βοηθούμενη από το βιβλίο των Ιμπρεσσιονιστών, των εκδ. Γκοβόστη.

Γράφει: Ο Πωλ Γκωγκέν ταξίδεψε δύο φορές στην Ταϊτή. Η πρώτη του επίσκεψη εκεί ήταν ένα ανακάτωμα του θαυμαστού από τη ζωή των ντόπιων και τη φύση και του βρώμικου από τη συμπεριφορά των λευκών. Ο ζωγράφος, αηδιασμένος από τη συμπεριφορά και την ανοησία των λευκών, αποφάσισε να ακολουθήσει τον τρόπο ζωής των Ταϊτινών και, έτσι, δημιούργησε και το έργο του, "Arearea".
Όπως διαφαίνεται στον πίνακα, ο Γκωγκέν έχει ζωγραφίσει μια σκηνή από την καθημερινότητα των Ταϊτινών, όπου χρησιμοποίησε έντονα χρώματα, για να τονίσει την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος και να αποδώσει τον ενθουσιασμό που ένιωθε για τη ζωή του στην Ταϊτή.
Είναι ένας πίνακας γεμάτος ζωντάνια, ομορφιά, χρώματα, και, ταυτόχρονα, μέσα από όλα αυτά, μπορεί να διακριθεί μια ηρεμία, που σε γαληνεύει και σε ταξιδεύει σε μέρη εξωτικά, όπου μπορεί να βρει κανείς την ησυχία μακριά από τη θορυβώδη ζωή του πολιτισμού, δηλαδή αυτό ακριβώς που έψαχνε ο Γκωγκέν.
Μέσα από αυτό τον πίνακα, ο ζωγράφος, ίσως, θέλει να περάσει διάφορα μηνύματα, με κυρίαρχο την ήρεμη ζωή των Ταϊτινών στη φύση, που έρχεται σε αντίθεση με τη ζωή που προσφέρει η βαρβαρότητα του πολιτισμού. Αυτό, άλλωστε, φαίνεται από τα χρώματα του πίνακα και από την ηρεμία που έχουν στο βλέμμα τους οι δύο γυναίκες.
Οι δύο γυναίκες παρουσιάζονται καθιστές, ήρεμες, με μια λιτή ενδυμασία, της οποίας τα χρώματα είναι το λευκό και το γαλάζιο, δύο χρώματα που συμβολίζουν την αγνότητα και την αισιοδοξία των ψυχής αυτών των ανθρώπων. Η μία από τις δύο γυναίκες παίζει μουσική με τη φλογέρα της, παραπέμποντας στη χαρά, στην ευτυχία, στη γαλήνη, στην ηρεμία. Το ζώο που φαίνεται μπροστά από τις δύο γυναίκες δείχνει τη στενή επαφή που έχουν εκεί οι άνθρωποι με τα ζώα και τη φύση.
Ο Πωλ Γκωγκέν, πριν από το ταξίδι του στην Ταϊτή και σε άλλα μέρη, έγραψε στο Σουηδό δραματουργό Αύγουστο Στρίντμπεργκ: "Πολιτισμός που σε κάνει να υποφέρεις. Βαρβαρισμός που σε κάνει να ξανανιώνεις" (1891).

Μπράβο, Αριστέα!



Και ένα βίντεο από τα άπειρα τραγούδια που πρότειναν η Μαργαρίτα, η Γωγώ, η Ζωή, η Ελισάβετ. Μπράβο σας!

Σας ευχαριστούμε πολύ!