Περί προσφοράς και μοιράσματος

Ψάχνοντας, πριν λίγες μέρες, στο διαδίκτυο για πληροφορίες σχετικά με μια εργασία μου, έπεσα σε δυο περιπτώσεις συναδέρφων που χρησιμοποίησαν μια εργασία μαθητριών μου με το δικό τους τρόπο.

Η εργασία αυτή έχει τον τίτλο "Οι ηρωίδες του 1821" και δημιουργήθηκε από τις μαθήτριές μου της Γ΄ Γυμνασίου του σχολικού έτους 2006-2007 (κείμενα και φωτογραφίες από τη wikipedia και το google).
Μάθαιναν για πρώτη φορά το PowerPoint και για τη συλλογή-επεξεργασία των πληροφοριών από το διαδίκτυο. Κουραστήκαμε στο εργαστήριο πληροφορικής, για να τις συγκεντρώσουμε, να συζητήσουμε τι κείμενο τελικά θα βάλουμε, ποιες εικόνες θα συνταιριάσουν το κείμενο, κ.λπ. Και συνέβαλε σημαντικά στη μορφοποίηση -γραμματοσειρές, φόντα και εφέ- η μητέρα μιας από τις μαθήτριές μου, η οποία μάθαινε, την ίδια χρονική περίοδο, το MsOffice στο τμήμα ενηλίκων, που λειτουργούσε στο σχολείο μας.

Πάντα τονίζω στα παιδιά να αναφέρουν τα sites, από όπου παίρνουν τις πληροφορίες τους, και πάντα επιμένω να μην κάνουν απλή αντιγραφή και επικόλληση, αλλά να επεξεργάζονται τις πληροφορίες, -και τους το δείχνω με παραδείγματα. Είναι, όμως, αρκετά δύσκολο για τα παιδιά (δεν έχουν το χρόνο και την υπομονή), που, επιπλέον, ξεχνάνε και τις αναφορές στις πηγές. Και επεμβαίνω εγώ με το να τις καταγράφω, αφού μου λένε όσα θυμούνται. :)

Η εργασία βρίσκεται εδώ: Schoolde (2006-2007).

Να αναφερθώ στις περιπτώσεις τώρα:

1η περίπτωση: Το 2ο Δημοτικό Περαίας Θεσσαλονίκης, τη χρονιά 2008-2009.

Μια εργασία, η οποία εμπλουτίστηκε και με άλλες ηρωίδες, και, γενικά, απέκτησε τη δικιά της μορφή, με αλλαγή μορφοποίησης και κειμένων. Τα εφέ κίνησης και εναλλαγής διαφανειών, που προσέθεσε η μητέρα της μαθήτριας, παραμένουν ίδια, καθώς και το όνομα του αρχείου, το οποίο προστέθηκε από μένα, όπως επίσης και οι πληροφορίες του αρχείου (b b=το όνομα του συντάκτη, η ημερομηνία δημιουργίας του αρχείου=Μάιος του 2007).
Δε διεκδικώ την ..πατρότητα της ιδέας της εργασίας ή του ονόματος του αρχείου (και άλλος θα μπορούσε να τα σκεφτεί) ούτε θέλω να παίξω τον ντετέκτιβ.
Απλώς, θέλω να τονίσω ότι χαίρομαι για αυτή τη δουλειά που έκαναν τα παιδάκια με το δάσκαλο ή τη δασκάλα τους. Γιατί ο ένας εμπνέεται και παίρνει στοιχεία από τον άλλο, και βάζει, τελικά, τη δικιά του σφραγίδα.


Η δεύτερη περίπτωση: Ένα βίντεο στο youtube.
Video (Μάρτιος 2009)

Εμπλουτίστηκε και αυτή με άλλο υλικό, αλλά οι 4 πρώτες γυναίκες παρουσιάζονται απαράλλαχτα, όπως στη δικιά μας παρουσίαση. Εδώ, χρησιμοποιήθηκε για τη γιορτή του σχολείου (Γυμνάσιο Νέων Επιβατών Θεσσαλονίκης) και χαίρομαι που μπορέσαμε να βοηθήσουμε, έστω και αν δεν το ξέραμε.
Το θέμα δεν είναι αυτό: το θέμα είναι ότι η παρουσίασή μας πέρασε τα στενά όρια της χρήσης στο σχολείο και δημοσιεύτηκε στο youtube, χωρίς την άδειά μας (μιλάω πάντα για τις 4 πρώτες ηρωίδες), και χωρίς καμιά αναφορά στα ονόματα των δημιουργών ή στο site, τουλάχιστον.

Από τη στιγμή που δε δημοσιεύω τις εργασίες μας στο youtube, ας μην τις ανεβάζουν άλλοι συνάδελφοι. Αυτό θα το κάνω εγώ, αν κρίνω ότι πρέπει.

Καταλαβαίνω ότι είναι χρονοβόρο και εκνευριστικό να αναφέρουμε όλες τις πηγές μας, οπότε περιοριζόμαστε στις πιο σημαντικές. Ούτε είναι και τόσο ταιριαστό, από αισθητικής άποψης, να απλωθούν σε διαφάνειες οι πηγές μας. Δε γράφουμε βιβλίο, όπου εκεί επιβάλλεται να παραθέσουμε πληθώρα βιβλιογραφικών αναφορών. Και αν ξεχνάμε την αναφορά, δε χάλασε ο κόσμος -"ένα μυαλό το 'χουμε χειμώνα-καλοκαίρι", που λένε και τα παιδιά, όταν τους πέφτουν πολλές εργασίες και δύσκολα μαθήματα.

Εκπαιδευτικοί είμαστε: προσφέρουμε και μοιραζόμαστε.
Να αναφέρω τη συναδελφική στάση ενός δασκάλου επιμορφωτή, ο οποίος, το καλοκαίρι, μου έκανε την τιμή να ζητήσει τις παρουσιάσεις μου για τον Ελύτη σε μια εκδήλωση που θα γινόταν το Σεπτέμβριο προς τιμήν του ποιητή. Ζήτησε την άδειά μου, για να τις χρησιμοποιήσει, τονίζοντας ότι θα αναφέρει την πηγή του και ότι, όπου χρειαστώ βοήθεια, θα την έχω. Τον ευχαριστώ πολύ για αυτό.


Συνάδελφε (και μιλάω γενικά), πάρε μια παρουσίαση από άλλο συνάδελφο, να μάθεις πώς γίνεται και πώς διαμορφώνεται –αν μαθαίνεις για πρώτη φορά PowerPoint (έτσι έκανα και εγώ στα πρώτα βήματά μου)–, ..άλλαξέ της τα φώτα -ή φτιάξε μια εντελώς δικιά σου-, βάλε τον κόπο σου και τον εαυτό σου μέσα σε αυτή, και παρουσίασε μια δουλειά, να την απολαύσουμε όλοι και να μας βοηθήσει περαιτέρω στο έργο μας.

Αλλά, δεν επιτρέπεται να παίρνεις ατόφια, ίδια και απαράλλαχτη μια παρουσίαση, για την οποία κουράστηκε άλλος, να σβήνεις το όνομα του δημιουργού, και να τη δημοσιεύεις για δικιά σου. Και, κυρίως, εργασία μαθητική. Να σεβόμαστε λίγο τον κόπο των παιδιών. Δε βλάπτει μια απλή αναφορά στην κύρια πηγή.

Τελικά, μου φαίνεται ότι θα αρχίσω να βάζω κωδικό στις εργασίες των παιδιών μου...

UPDATE: Το video αποσύρθηκε, σήμερα, Κυριακή, 25 Απριλίου, από το χρήστη που το ανέβασε στο youtube. Ελπίζω να μη δημοσιευτεί ξανά καμιά εργασία μας στο youtube ή οπουδήποτε αλλού με "άλλο δημιουργό".