17 Νοεμβρίου 2010

"Έτσι τελειώνει η μέρα, με περίλαμπρα χρώματα, τόσο όμορφα,
δίχως να συμβεί τίποτα για μας. Κι ύστερα, που άναψαν οι λάμπες
μπήκαμε μέσα και ανατρέξαμε και πάλι στη Μυθολογία, αναζητώντας
κάποια βαθύτερη συσχέτιση, μια μακρινή, γενική αλληγορία
να πραΰνει τη στενότητα του ατομικού κενού. Δε βρήκαμε τίποτα".
Ρίτσος


17 Νοεμβρίου σήμερα,
και θεωρώ ότι η συγκριτική παρουσίαση δύο ποιητών, δύο κόσμων, δύο γραφών, που ακολουθεί, καθώς και το "Αντί στεφάνου", της Κοραλίας Θεοτοκά, αποδίδουν, με τον ξεχωριστό τους τρόπο, την ένταση και το νόημα της μέρας.

Η άριστη παρουσίαση, με τη δεξιοτεχνική απόδοση των παραλληλιών, δημιουργήθηκε από την κυρία Ευαγγελία Στάμου, επιμορφώτρια φιλολόγων.

Γ. Σεφέρη, "Επί ασπαλάθων...". Παράλληλο κείμενο

View more presentations or Upload your own.

"Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος".
Σεφέρης

Αντί στεφάνου on Prezi

Ακολουθεί ένα μικρό δείγμα της αρκετά μεγάλης παρουσίασης που παρουσιάστηκε στη γιορτή του Πολυτεχνείου.
Διανθισμένη με σκίτσα, φωτογραφίες, ζωγραφικούς πίνακες, μαθητικές εργασίες, τραγούδια και videos, καθώς και με άλλου είδους «παρουσιάσεις», φτιαγμένες με τα on-line προγράμματα prezi, wordle, tagxedo και glogster, η πρόσβαση στις οποίες (εκτός των εργασιών με το wordle και το tagxedo, που αποθηκεύτηκαν ως εικόνες), ανάμεσα στις διαφάνειες της κεντρικής παρουσίασης, ήταν απρόσκοπτη.
Οι ΤΠΕ στην υπηρεσία της εκπαίδευσης. :))



Στο δείγμα αυτό φαίνονται κάποια κείμενα και τραγούδια από τα πολλά που ακούστηκαν. Η γιορτή παρουσιάστηκε με τη μορφή θεατρικού: 17 παιδιά (καθηγήτρια και μαθητές-τριες) μαθαίνουν για το «σκληρό σκολειό» μέσα από ένα έκτακτο μάθημα λογοτεχνίας, μουσικής και τέχνης.
Πολλά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά, που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και έπαιξαν τους ρόλους τους με ευαισθησία και σοβαρότητα!

17 NOEMVRIOY 2010

View more presentations or Upload your own.

Ταξίδι στο μεγάλο διάδρομο καταργημένος χρόνος. Όχι σκοτάδι μήτε
μισοσκόταδο μήτε και φως. Ταξίδι τα χαράματα σ’ ένα γυμνό τοπίο
σκοποβολής. Η βρύση πλένει χέρια και πουκάμισο οι εφημερίδες καταπίνουν
τις φωνές.
Πρωθυπουργοί με Σκεπασμένο πρόσωπο. Απάνω οι νόμοι σε σειρές σοφή συναρμογή και διάταξη με τους συνήθεις αγωγούς σωλήνες σωληνώσεις πολλαπλά
κυκλώματα με θύρες διαφυγής. Κυκλοφορία παράπλευρη για τους
αξιοπρεπείς φονιάδες.
Κι εσείς που ωστόσο συνεχίζετε κρατώντας προστατεύοντας στα δόντια
σας την τελευταία σας λέξη.
Το λάθος των μηχανουργών.
("Δοκίμιο '73-'74", Τάκης Σινόπουλος)

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές.
Το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα 'ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα 'ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!
("Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος", Τάσος Λειβαδίτης)

Και τελειώνουμε με δύο ρήσεις του Ελύτη:

"Νέε, θυμήσου: δε γίνεσαι δούλος, όταν σε υποτάσσει μόνο αυτός που έχει την εξουσία – αλλά κι εκείνος που την πολεμάει".

"Όταν ακούς "τάξη", ανθρώπινο κρέας μυρίζει".

Πολυτεχνείο 2010 στο Dreamteamk Glogster