Στις 15 Σεπτεμβρίου συμπληρώθηκαν 120 χρόνια από τη γέννηση της Agatha Christie, της βασίλισσας του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Με εξαιρετικό συγγραφικό ταλέντο και απίστευτη δεξιοτεχνία η Άγκαθα οδηγούσε τα φαιά κύτταρα του Ηρακλή Πουαρό και τις βελόνες πλεξίματος της Μις Μαρπλ στην ανακάλυψη του δολοφόνου.
Τα πρώτα μυθιστορήματά της που διάβασα ήταν τα κορυφαία: "Δέκα μικροί νέγροι", "Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές" και "Έγκλημα τα Χριστούγεννα". Από τότε έχω απολαύσει άπειρα έργα της.
«Η γραφή της είναι εθιστική. Σαν ναρκωτικό που σε υπνωτίζει. Είναι αδύνατο να διαβάσεις το πρώτο βιβλίο της και να μην αναζητήσεις τα επόμενα. Είναι αδύνατον να ξεκινήσεις ένα βιβλίο της και να το αφήσεις, πριν φτάσεις στην τελευταία του σελίδα», ήταν το συμπέρασμα σχετική έρευνας, που διεξήχθη στην Αγγλία.
"Την είχα ξεχάσει τη φίλη µου την Άγκαθα. Την είχα σπρώξει στα βάθη της µνήµης, τη σύντροφο των εφηβικών µου καλοκαιριών. Το κίτρινο βιβλιαράκι τσέπης. Εκδόσεις Λυχνάρι. Ο τίτλος, µε τις λέξεις «φόνος, δολοφόνος, έγκληµα». Το απαραίτητο σκίτσο µιας, όµορφης µεν έντροµης δε, κοπέλας. Το πιστόλι, το µαχαίρι, οι σταγόνες αίµατος.… Και το ταξίδι ξεκινούσε.… Κλασικό θερινό ανάγνωσµα το αστυνοµικό της κοµψής Αγκαθα. Ποτέ δεν εστίαζε στη φρίκη, ποτέ δεν καταδεχόταν τις ανατριχιαστικές λεπτοµέρειες. Οι φόνοι της ήταν πάντα απολύτως συµβατοί µε το savoir vivre.
Παραδοσιακή Αγγλίδα, ξεδίπλωνε την ιστορία της µε την ίδια αυστηρή ιεροτελεστία που οι Άγγλοι σερβίρουν το τσάι συνοδευµένο απαρέγκλιτα µε µικροσκοπικά σάντουιτς. Μόνο που εκείνη, µε τις ίδιες αβρές κινήσεις, µέσα στο σάντουιτς αντί για αγγούρι έβαζε στρυχνίνη". (Έλενα Ακρίτα, ΝΕΑ)
Δείτε το όμορφο αφιέρωμα του περιοδικού ως3
Με εξαιρετικό συγγραφικό ταλέντο και απίστευτη δεξιοτεχνία η Άγκαθα οδηγούσε τα φαιά κύτταρα του Ηρακλή Πουαρό και τις βελόνες πλεξίματος της Μις Μαρπλ στην ανακάλυψη του δολοφόνου.
Τα πρώτα μυθιστορήματά της που διάβασα ήταν τα κορυφαία: "Δέκα μικροί νέγροι", "Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές" και "Έγκλημα τα Χριστούγεννα". Από τότε έχω απολαύσει άπειρα έργα της.
«Η γραφή της είναι εθιστική. Σαν ναρκωτικό που σε υπνωτίζει. Είναι αδύνατο να διαβάσεις το πρώτο βιβλίο της και να μην αναζητήσεις τα επόμενα. Είναι αδύνατον να ξεκινήσεις ένα βιβλίο της και να το αφήσεις, πριν φτάσεις στην τελευταία του σελίδα», ήταν το συμπέρασμα σχετική έρευνας, που διεξήχθη στην Αγγλία.
"Την είχα ξεχάσει τη φίλη µου την Άγκαθα. Την είχα σπρώξει στα βάθη της µνήµης, τη σύντροφο των εφηβικών µου καλοκαιριών. Το κίτρινο βιβλιαράκι τσέπης. Εκδόσεις Λυχνάρι. Ο τίτλος, µε τις λέξεις «φόνος, δολοφόνος, έγκληµα». Το απαραίτητο σκίτσο µιας, όµορφης µεν έντροµης δε, κοπέλας. Το πιστόλι, το µαχαίρι, οι σταγόνες αίµατος.… Και το ταξίδι ξεκινούσε.… Κλασικό θερινό ανάγνωσµα το αστυνοµικό της κοµψής Αγκαθα. Ποτέ δεν εστίαζε στη φρίκη, ποτέ δεν καταδεχόταν τις ανατριχιαστικές λεπτοµέρειες. Οι φόνοι της ήταν πάντα απολύτως συµβατοί µε το savoir vivre.
Παραδοσιακή Αγγλίδα, ξεδίπλωνε την ιστορία της µε την ίδια αυστηρή ιεροτελεστία που οι Άγγλοι σερβίρουν το τσάι συνοδευµένο απαρέγκλιτα µε µικροσκοπικά σάντουιτς. Μόνο που εκείνη, µε τις ίδιες αβρές κινήσεις, µέσα στο σάντουιτς αντί για αγγούρι έβαζε στρυχνίνη". (Έλενα Ακρίτα, ΝΕΑ)
Δείτε το όμορφο αφιέρωμα του περιοδικού ως3
Το δωμάτιο 411 στο ξενοδοχείο Pera Palas στην Κωνσταντινούπολη, όπου η Άγκαθα Κρίστι έγραψε το "Murder on the Orient Express".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου